SANDOMIERSKA KOTLINA
Encyklopedia PWN
obniżenie tektoniczne między Garbem Tenczyńskim na północy a Pogórzem Wielickim na południu;
miasto wojewódzkie (województwo małopolskie), na pograniczu Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, Niecki Nidziańskiej, Bramy Krakowskiej i Kotliny Sandomierskiej, nad Wisłą i jej dopływami: Rudawą, Prądnikiem, Dłubnią (lewe), Wilgą (prawy); powiat grodzki, siedziba powiatu krakowskiego.
woj. we wschodniej części Polski; na wschodzie graniczy z Białorusią i Ukrainą, na południu z woj. podkarpackim, na południowym zachodzie ze świętokrzyskim, na północnym zachodzie i północy z mazowieckim i podlaskim;
dolina Wisły od Krakowa po Zawichost, w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej;
Nida, w górnym biegu, do ujścia Czarnej Nidy, zw. Białą Nidą,
rz., lewy dopływ Wisły, płynie przez Wyż. Kielecką i Nieckę Nidziańską do Kotliny Sandomierskiej, w woj. świętokrzyskim;
kompleks leśny w zachodniej części Kotliny Sandomierskiej, w widłach Wisły i Raby;